Á volta das vacacións, ademais dos agasallos do Apalpador, atopamos outras sorpresas, pero neste caso desafortunadas. O recinto escolar estaba cheo de papeis, lixo e outros obxectos que nunca se deberían deixar ciscados polo chan, e menos aínda, ao alcance dos pequenos pola fonte de infección que supoñen. 
O noso invernadoiro, que tanto esforzo supuxo, estaba resgado de punta a punta. O noso patio, que fai pouquiño nivelaron, sacáronlle a area, ciscárona fóra e deixaron os bordes de cemento á vista. É unha mágoa que non entendamos que a escola é de todos e para todos, se non a coidamos, os grandes prexudicados son os nenos. 
Eles, con seus caldeiriños e pás, encargáronse de tapar os buratos e, os mestres, arranxamos como puidemos o resto. Pero todos nos preguntamos ¿por que fan isto á nosa escola?...
O noso invernadoiro, que tanto esforzo supuxo, estaba resgado de punta a punta. O noso patio, que fai pouquiño nivelaron, sacáronlle a area, ciscárona fóra e deixaron os bordes de cemento á vista. É unha mágoa que non entendamos que a escola é de todos e para todos, se non a coidamos, os grandes prexudicados son os nenos. 
Eles, con seus caldeiriños e pás, encargáronse de tapar os buratos e, os mestres, arranxamos como puidemos o resto. Pero todos nos preguntamos ¿por que fan isto á nosa escola?...
No hay comentarios:
Publicar un comentario