Fai un par de semanas que ando a vagar pola escola. Os primeiros días achegábame aos cativos con ilusión, esperaba as carantoñas ás que estaba afeito. Sen entender o porque, os mestres botábanme fora do recinto escolar. Os nenos querían xogar comigo pero os adultos non lle deixaban. Comecei a pasar fame, a ter feridas, perdín o meu colar pero, sobre todo, empecei a comprender que tiña que escapar das persoas… Hoxe, unha meniña, María, tróuxome as sobras do churrasco de onte, a mestra, aínda que chovía, queríamas dar pero eu escapaba, agora teño medo, estas semanas malláronme moitas veces… ao final a fame puido máis que o medo e achegueime a comer… como eu non podo falar, a mestra pregunta por min: ¿quen me quere adoptar?...
No hay comentarios:
Publicar un comentario